Natuur

Hoe breng je een ode aan iets wat zo vanzelfsprekend lijkt (maar dat niet is)? Vaak ontdek je pas hoe mooi de natuur is als je er wat langer in verblijft en jezelf de kans geeft de schoonheid bewust in je op te nemen. Dan ervaar je de rust en ontspanning. Waarom? Omdat je weer jezelf wordt, vergeet je de zorgen van alledag, je kunt je gevoel toelaten in alle eerlijkheid, het contact met je innerlijk herstelt zich. Je ontdekt weer je eigen natuur: Wie ben ik? Dit vergt oefening en vaak ook goede begeleiding.

“Back to basics”

Als kind is het je één voelen met je natuurlijke omgeving (je medemens, de dieren, de bomen) vanzelfsprekend. Je denkt er niet over na, je bent gewoon. Daarom wilde ik als kind dierenarts worden. Dieren zijn puur en gewoon zichzelf. Als volwassene verlies je gaandeweg je leven dat natuurlijke contact met je omgeving. Door allerlei redenen, bijvoorbeeld door werkdruk, een overdaad aan prikkels, spanningen, en stress. Het grootste verlies is het verloren contact met jezelf. Soms is er helaas een crisis voor nodig om je hier bewust van te maken. De juiste begeleiding en veel tijd in de natuur doorbrengen helpen om dat contact weer te herstellen.

“Nature nurtures”